Χάσμα γενεών, ηθικός και συναισθηματικός εκφυλισμός.

Υπενθύμιση αρχικής δημοσίευσης :

Στο θέμα "Που πήγες πενταήμερη εκδρομή;" είχε γίνει μια νύξη από τη Raven πάνω στο ηθικό εκφυλισμό των παιδιών της τρέχουσας γενιάς των 13-18 και στην έλλιψη πειθαρχίας. Ακολούθησε ένας σύντομος διάλογος από Laplace και KitsoMitso et al πάνω στο θέμα.

Raven έγραψε:Όχι, τα παιδιά έχουν αλλάξει πολύ. Προσωπικά είμαι πολύ
ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, αλλά δεν θυμάμαι ΚΑΝΕΝΑΝ και ΚΑΜΙΑ από τους
φίλους μου να μου λένε πράγματα στα 12 τους, όπως μου λένε τα σημερινά
12χρονα. Και αυτό το λέω επειδή έχω πολλές επαφές με παιδιά και νέους
διαφορετικών ηλικιών.

Όχι δεν μας θυμάμαι να κάνουμε σεξ στα 12.
Όχι δεν μας θυμάμαι να έχουμε κάνει drugs μέχρι τα 15 (και δεν μιλάω
για το τσιγαράκι, το χασις). Όχι δεν μας θυμάμαι να κυκλοφορούμε στην
πενταήμερη φορώντας μπλούζες που να λένε "σαν την που...α τίποτα!).
Όποιος θυμάται, ας σηκώσει το χεράκι του!

Είπαμε, να δείχνουμε
μια ανοχή στους έφηβους, επειδή είναι "επαναστάτες" εκ φύσεως, αλλά όχι
και να δέχομαι σαν γονιός το παιδί μου να βγαίνει μέρα παρά μέρα μέχρι
τις 3 το πρωί, να το έχει κάνει από τα 12 και στα 19 να κάνει όργια....
Η πειθαρχία πρέπει να υφίσταται! Μια χαρά παιδί βγήκα εγώ που έβγαινα
κάθε Σάββατο και τέλος! Ούτε καταπιεσμένο ούτε τίποτα!

kitsosmitsos έγραψε:Έχω την αίσθηση ότι τα ισοπεδώνετε κάπως τα πράγματα

Όπως και στην όποια ηλικία μας υπήρχαν παιδιά των άκρων, έτσι και τώρα

Και τότε ορισμένοι κάνανε κάποια πράγματα νωρίτερα, έτσι και τώρα

Δεν έχουν αλλάξει πάρα πολλά

kitsosmitsos έγραψε:Μήπως δε βγαίναμε σε κλαμπ κτλ από γυμνάσιο;

Σεξουαλικές πράξεις δεν ξεκινούσαν από τότε;

Στις 5ημερες και παλιότερα δεν γινόντουσαν έκτροπα;

Τι έχει αλλάξει δηλαδή δραματικά;

laplace έγραψε:

kitsosmitsos έγραψε:Μήπως δε βγαίναμε σε κλαμπ κτλ από γυμνάσιο;

Σεξουαλικές πράξεις δεν ξεκινούσαν από τότε;

Στις 5ημερες και παλιότερα δεν γινόντουσαν έκτροπα;

Τι έχει αλλάξει δηλαδή δραματικά;

δηλαδη εμεις οι υπολοιποι που βλεπουμε οτι εχουν αλλαξει ειμαστε σε αλλη χωρα?

σεξουαλικες
πραξεις γινοντουσαν αλλα τουλαχιστον στην περιοχη μου που γνωριζω τι
γινοταν ηταν ελαχιστοι/ες αυτοι που ειχαν ολοκληρωμενες σχεσεις πριν
την 5μερη

σε κλαμπ δεν πηγαιναμε καθε ΣΚ γιατι διαβαζαμε.τουλαχιστον στην πολη μου δεν ηταν ετσι..αθηνα δεν ξερω τι γινοταν

εκτροπα ναι,φυσικα...χειροτερα απο σημερα..τσακωμοι σκληροι..

αλλα
οχι πχ παρτι .... σεξουαλικου περιεχομενου...οπως τα διαφορα βιντεακια
που ειχε βγαλει ο ευαγγελατος με τον τριανταφυλλοπουλο απο 5μερες (πχ
λυκειο αλιβεριου στην ροδο)
μην μου πεις οτι οταν πηγαιναμε εμεις 5μερη υπηρχε περιπτωση ο καθηγητης να παιρνει ματι μια τετοια ιστορια κ να χαζογελαει...

εχουν αλλαξει τα παντα..απο τον τροπο που μιλανε τα παιδια μεχρι τις προτεραιοτητες τους

skouliki έγραψε:κιτσο και εγω πιστευω οτι εχουν αλλαξει πολυ τα πραγματα
και κυριως η ανοχη των γονιων
τωρα αφηνουν πολυ πιο ελευθερα τα παιδια τους

και αυτο φαινεται σε πολλους αλλους τομεις
πχ τωρα το εγκλημα ειναι πιο αγριο

kitsosmitsos έγραψε:Έχω την αίσθηση ότι μάλλον εμείς δεν
καταλαβαίνουμε τα παιδιά γιατί έχουμε μεγαλώσει (χάσμα γενεών λέγεται
αυτό) παρά ότι έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα

Ούτε τώρα πηδιούνται όλα τα παιδιά από μικρά ούτε κάθε βράδυ είναι σε όργια σεξουαλικά

Εμείς βγαίναμε κανονικά κάθε βδομάδα και όχι μόνο

Επαρχία μεγάλωσα και γω, όχι Αθήνα

Και
μην ξεχνάτε ότι και τότε που ήμασταν εμείς παιδιά οι μεγαλύτεροι
βλέπανε τον τρόπο που μιλάμε περίεργο, δεν τους άρεσαν τα μουσικά μας
ακούσματα, θεωρούσαν παιδιαρίσματα φάσεις όπως rave, metal κτλ και
πολλά πολλά άλλα

Κάθε γενιά έχει τις δικές της "επαναστάσεις"

Κατά βάση όμως είναι πάνω-κάτω τα ίδια συμπτώματα της εφηβείας

(Μέχρι να τα μαζέψω όλα μου πήρε λίγη ώρα...)


Το ερώτημα μου είναι: είμαστε σίγουροι ότι έχουμε εντοπίσει τον ηθικό εκφυλισμό (με την έννοια της ηθικής να παρερμηνεύεται συχνά) στα σημεία που πρέπει; Ας μην ξεχνάμε ότι μετά τα 20, κάποιες στάσεις, μέσω της συσσωρευμένης εμπειρίας, μετατρέπονται σε αξίες για εμάς. Αυτές τις αξίες θεωρούμε αναγκαίο το να τις βλέπουμε γύρω μας, για να μην απογοητευτούμε.

Οι μεγαλύτεροι...

Γιατί να αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτεροι τα παιδιά που κάνουν σεξ στην εφηβεία τους σαν "αλήτες", αδιαφορόντας όμως πλήρως για το αν αυτά τα παιδιά έχουν έναν πολύ πλουσιότερο συναισθηματικό κόσμο από αυτούς και αγαπούν πραγματικά τη σύντροφό τους, σε αντίθεση με αυτούς;
Ποιός είναι ο πραγματικός αλήτης; Ο πραγματικά ερωτευμένος 16χρονος ή ο 40χρονος που αντιμετωπίζει τις γυναίκες σαν κρέας γύρω απ' το μ**νι, ενώ παράλληλα βγάζει σπυριά στην ιδέα του ότι η η έφηβη κόρη του μπορεί να έχει ολοκληρώσει; Όταν όμως ο επίσης έφηβος αδερφός της αποκτά τη νοοτροπία του "όλες οι γυναίκες είναι π***άνες από αυτόν τον άνθρωπο, την οποία διατηρεί για όλη του τη ζωή, οι υπόλοιποι δεν πρόκειται να πουν το παραμικρό γι'΄αυτό.

Μόνο ελάχιστοι, κάποτε, ενδιαφέρονταν για τον ρομαντισμό και το γνήσιο, το πραγματικό συναίσθημα. Με τους σημερινούς ρομαντικούς να θεωρούνται "χαμένοι" και τον οποιοδήποτε βαδίζει με τη νοοτροπία "ο θάνατός σου, η ζωή μου", ισοπεδώνοντας κάθε ίχνος της πραγματικής ηθικής και καλοσύνης ως νικητή.

Το κάπνισμα... Αναμφίβολα μια ζημιογόνα όχι μόνο για την υγεία, αλλά και για τον χαρακτήρα του κάθε εφήβου συνήθεια. Για μένα είναι πολύ λυπηρό το να βλέπω έφηβα άτομα πλήρως εξαρτημένα, δηλαδή υποδουλωμένα, σε αυτό. Κι εγώ κάπνιζα για ένα διάστημα στην εφηβεία μου βέβαια, κάτι που το αντιμετωπίζω σαν ένα πολύ μεγάλο λάθος που έχω κάνει. Όμως ο μεγάλύτερος, ο ΡΗΧΟΣ θα δει το κάπνισμα σαν μια ακόμα "εφηβική αλητεία". Δεν πρόκειται να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους ο έφηβος κάπνισε, δεν είναι πάντα η δήθεν μαγκιά και η καγκουριά αυτοί. Δεν θα καθήσει δίπλα στο παιδί του για να συζητήσει, δεν θα αναρωτηθεί το γιατί το παιδί του στην τελική δεν του είπε από μόνο του το ότι τόσο καιρό κάπνιζε, ώστε να είχαν αντιμετωπίζει το πρόβλημα από την αρχή.

Γιατί δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του;

Γιατί στις παρέες των παιδιών προσέχουν το αν αυτά έχουν φίλους που πίνουν και ξενυχτούν τα Σαββατοκύριακα (οι "αλήτες" που λέγαμε παραπάνω), ενώ αδιαφορούν παντελώς για το ότι αυτά τα παιδιά είναι καλλιεργημένα, πραγματικά μορφωμένα και προσηλωμένα σε πραγματικές αξίες και υψηλούς στόχους. Και αυτό θα φανεί αν και μόνο αν προσπαθήσουν να γνωρίσουν τους φίλους των παιδιών και κάνουν 1-2-3 συζητήσεις μαζί τους για να δουν αν έχουν όλα τα παραπάνω ή αν είναι απλά κάγκουρες.

Από την άλλη οι "καλοί μαθητές από πλούσιες και με όνομα οικογένειες" αποκτούν αυτόματα και τον χαρακτηρισμό του "καλού και ηθικού (με βάση τον σύγχρονο, σάπιο ορισμό της ηθικής) παιδιού", αρκούμενοι στη βλακεία που τους δέρνει και τους ωθεί στο να διαιωνίζουν στερεότυπα. Τον αξίζουν; Εγώ πάλι γιατί έχω διαπιστώσει ότι πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν σαν ηθικές αρχές τους την εκμετάλλευση, τη μοχθηρία και τη μιζέρια; Να βγάζουν γενικούς 19.8 απλά και μόνο για να επιδεικνύουν οι γονείς τις μαθητικές επιδόσεις τους στη γειτονιά, χωρίς κανείς να τους έχει μιλήσει ποτέ για την πραγματική αξία της μάθησης σαν απόκτηση γνώσεων. Γιατί στην πρώτη ευκαιρία βγάζουν ένα έντεχνα κρυμμένο ανήμερο θηρίο, έτοιμο να στάξει μιζέρια και να τους μετατρέψει σε κακόβουλους κάγκουρες; Αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτά τα παιδιά θα γίνουν επιστήμονες ή μεγαλοι επιχειρηματίες και βιομήχανοι, είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Ο μόνος σίγουρα μελλοντικά επιτυχημένος έφηβος, είναι αυτός που κάποιος, ο οποίος φρόντισε με πολύ κόπο να ξεπεράσει τη πεζότητά του και να κερδίζει την εμπιστοσύνη του παιδιού, κάθησε δίπλα του, το κοίταξε στα μάτια και του μίλησε για τη χαρά της δημιουργίας, την ψυχική και πνευματική ικανοποίηση της απόκτησης γνώσεων και εμπειριών και φρόντισε να εντοπίσει τις κλίσεις του προς κάποια επιστήμη, καλή ή χειρωνακτική τέχνη ή άθλημα και να τον βοηθήσει στην καλλιέργειά τους. Αυτός που συμμερίστηκε μαζί με το παιδί του την αδιαφορία του προς τα Θρησκευτικά, για παράδειγμα, και τόνισε το έμφυτο ενδιαφέρον του παιδιού του προς τη γλυπτική, το ποδόσφαιρο, τα μαθηματικά, τη γλωσσολογία ή αλλού.

Η πειθαρχία...
Με ποιά έννοια; Της δημιουργίας ενός παιδιού-πειθήνιου οργάνου που προβατίζει; Αυτό είναι το ιδανικό θύμα του καπνίσματος και των ναρκωτικών, καθώς σίγουρα θα παρασυρθεί από της προτυποποίηση και τον μιμητισμό. Ο Gauss, ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς των αιώνων, θα κατηγορηθεί ως απείθαρχος επειδή δεν πειθάρχησε στον πατέρα του που τον ήθελε χτίστη καθώς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει το μεγαλείο της μάθησης; Η πειθαρχία είναι μεγάλος εχθρός της δημιουργικότητας, οπότε μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις δικές μας αξίες.

Αν θέλουμε πραγματικά καλά παιδιά, με την έννοια της αυθεντικής καλοσύνης, θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αναστρέψουμε τον δικό μας συναισθηματικό εκφυλισμό και να επαναπροσδιορίσουμε τις δικές μας αξίες.

καψοραχη έγραψε:Λοιπον εγω εχω δυο παιδια....η διαφορα ηλικιας μαζι τους ελαχιστη αφου στα 22 εκανα το πρωτο...ειμαι φιλη μαζι τους και μου λενε τα παντα...ετσι πολλες φορες γλυτωσαμε στην κυριολεξια πραγματα πριν ξεκινησουν..παντως υπηρχε και αυτη η γραμμη η οριακη που ξεχωριζε τον φιλο απο τον γονιο..δηλ υπηρχε και ο σεβασμος και η πειθαρχια...ερωτευτηκαν και τα δυο και μου ελεγαν τα παντα... η κορη μου ολοηκληρωσε στα 17 (φυσιολογικοτατο) ι γιος μου εκει γυρω(σαν αγορι μιλαγε με λιγοτερες λεπτομερειες σε μενα).
Δεν νομιζω οτι υπαρχουν γραπτοι κανονες απαραβιαστοι...μεγαλωνεις τα παιδια σου με το ενστικτο σου και ξερεις μια χαρα ποτε κανεις λαθος για να το διορθωσεις...εχω ζητησει συγνωμη απο τα παιδια μου και στον χρονο μετα ειδα οτι εκανα καλα διοτι εμαθαν τι θα πει συγχωρω και προχωρω πιο κατω....εμαθαν να σκεπτονται το λαθος τους και να κανουν διορθωτικες κινησεις...

ο γονιος-αλανθαστος κριτης στο βαθρο κατα την γνωμη μου μονο ζημια κανει.....

Και έτσι είναι το σωστό! Δεν γίνεται να υπάρχουν κανόνες και κριτήρια, σίγουρα. Αλλά υπάρχουν κατευθυντήριες έτσι;

και σκεφτομαι οτι με την ιδια τακτικη ενας γονεας μεγαλωνει 2 παιδια
και αλλιως βγαινει το ενα αλλιως το αλλο
αρα εχει να κανει και την συμπεριφορα και τον εκαστοτε χαρακτηρα των παιδιων

skouliki έγραψε:και σκεφτομαι οτι με την ιδια τακτικη ενας γονεας μεγαλωνει 2 παιδια
και αλλιως βγαινει το ενα αλλιως το αλλο
αρα εχει να κανει και την συμπεριφορα και τον εκαστοτε χαρακτηρα των παιδιων

Σωστή και αυτή η παρατήρηση

Από ψυχολογικής απόψεως, το πρώτο παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με 2 γονείς

Το επόμενο, μεγαλώνει σε περιβάλλον με 2 γονείς συν ένα παιδί ακόμη

Αυτό διαταράσσει τις ισορροπίες και επηρεάζει αυτό που αναφέρει το σκουλήκι

ελπιζω να ειναι κατανοητο το οτι ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ...
εχουμε διαφορετικες εικονες,μεγαλωσαμε διαφορετικα,εχουμε διαφορετικες αρχες κ αξιες

κιτσομητσο δεν ξερεις τι κανει ο καθενας οποτε κοιτα πρωτα τον ευατο σου κ μην γινεσαι αφοριστικος ...

μην κρινεις απο τις αποψεις μας,δεν μπορεις εσυ κ ο καθε ενας να μας τσουβαλιαζει επειδη γραφουμε την αποψη μας..

αναφερομαι στο μηνυμα:

Ωραία τα λέμε και τα επικροτούμε

Ας αναλογιστεί ο καθένας κατά πόσο τα εφάρμοσε όλα αυτά - πραγματική αυτοκριτική όμως έτσι;

Και μετά ας ρωτήσει τους γονείς του κατά πόσο ισχύουν και ας ξανασκεφτεί

αυτα ισχυουν κ για εσενα προφανως..
δεν γινεται επειδη δεν συμφωνουμε να μας απαξιωνεις ετσι

skouliki, σαφέστατα! Άλλο εγώ και άλλο ο αδερφός μου π.χ. Ήμουν πάντα καλή μαθήτρια κτλ, ο άλλος δεν ήταν. Την ίδια προσοχή έδωσαν και στους 2, τα ίδια ιδιαίτερα.

Αφού δεν το γούσταρε το σχολείο, τι να κάνουμε; Σπούδασε αυτό που ήθελε, σε τει λογιστικής και εγώ τελειώνω την δεύτερη σχολή μου τώρα. Οι γονείς μου που έπραξαν σωστά; Στο ότι δεν τον παράτησαν στην τύχη του, αλλά τον ρώτησαν τι θα ήθελε να σπουδάσει, του παρείχαν ότι χρειαζόταν και έχει πτυχίο και δουλειά τώρα.

Άλλος χαρακτήρας ο ένας, άλλος ο άλλος. Αλλά είχε την ωριμότητα να κάτσει και να σκεφτεί το μεέλλον του και σε αυτό βασίστηκαν οι γονείς μου. Μπορεί να μην έβγαλαν πολιτικό μηχανικό, αλλά έβγαλαν συγκροτημένο άνθρωπο.

σωστα...καθε παιδι δεν γεννιεται αγραφο χαρτι..εχει τον χαρακτηρα του και τα γονιδια του..τα μεγαλωνεις με τον ιδιο τροπο και βγαινουν διαφορετικα αλλα σε γενικες γραμμες το σπιτι παιζει τεραστιο ρολο στην διαμορφωση....και φυσικα υπαρχουν παντα κατευθυντηριες....

χαλαρωστε παιδια...πριν κανω παιδια διαβαζα βιβλια επι βιβλιων και ειχα απειρες θεωριες...οταν εκανα παιδια ανακαλυψα οτι ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΙΠΟΤΑ και οτι το ενστικτο μου μονο μου ελεγε που κανω λαθος και τι επρεπε να κανω.....λαθη κανουμε παντα καθε μερα με ολους αρα και με τα παιδια μας...ειμαστε ανθρωποι και εμεις και ...αυτα!(αυτο ειναι και το πιο δυσκολο να αντιληφθουμε )

Raven έγραψε:Σαφέστατα! Άλλο εγώ και άλλο ο αδερφός μου π.χ. Ήμουν πάντα καλή μαθήτρια κτλ, ο άλλος δεν ήταν. Την ίδια προσοχή έδωσαν και στους 2, τα ίδια ιδιαίτερα.

Αφού δεν το γούσταρε το σχολείο, τι να κάνουμε; Σπούδασε αυτό που ήθελε, σε τει λογιστικής και εγώ τελειώνω την δεύτερη σχολή μου τώρα. Οι γονείς μου που έπραξαν σωστά; Στο ότι δεν τον παράτησαν στην τύχη του, αλλά τον ρώτησαν τι θα ήθελε να σπουδάσει, του παρείχαν ότι χρειαζόταν και έχει πτυχίο και δουλειά τώρα.

Άλλος χαρακτήρας ο ένας, άλλος ο άλλος. Αλλά είχε την ωριμότητα να κάτσει και να σκεφτεί το μεέλλον του και σε αυτό βασίστηκαν οι γονείς μου. Μπορεί να μην έβγαλαν πολιτικό μηχανικό, αλλά έβγαλαν συγκροτημένο άνθρωπο.

τα ιδια και με μενα
ετσι ειναι αν εχει καλη βαση απο εκει
και στην στραβη η την οποια στραβη
δεν μπορει κατι καλο θα σκεφτεις να πραξεις αν τα βιωματα σου ειναι οκ

ασχετα αν εγω και εσυ μεγαλωσαμε με διαφορετικες αλλα καλες αξιες πχ

καψοραχη έγραψε:
χαλαρωστε παιδια...πριν κανω παιδια διαβαζα βιβλια επι βιβλιων και ειχα απειρες θεωριες...οταν εκανα παιδια ανακαλυψα οτι ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΙΠΟΤΑ και οτι το ενστικτο μου μονο μου ελεγε που κανω λαθος και τι επρεπε να κανω.....λαθη κανουμε παντα καθε μερα με ολους αρα και με τα παιδια μας...ειμαστε ανθρωποι και εμεις και ...αυτα!(αυτο ειναι και το πιο δυσκολο να αντιληφθουμε )

skouliki έγραψε:εγω παντως ακουω την μανα καψοραχη και μαθαινω
ακουω διαβασω και αφουγκραζομαι

εγω ΣΕΒΟΜΑΙ σαν μητερα την καψοραχη,..οπως καθε μητερα..
αλλα δεν σημαινει οτι ειναι και προσπεκτους ευτυχισμενης ζωης η ζωη του καθενος..
ο καθενας μας ειναι διαφορετικος

laplace έγραψε:ελπιζω να ειναι κατανοητο το οτι ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ...
εχουμε διαφορετικες εικονες,μεγαλωσαμε διαφορετικα,εχουμε διαφορετικες αρχες κ αξιες

κιτσομητσο δεν ξερεις τι κανει ο καθενας οποτε κοιτα πρωτα τον ευατο σου κ μην γινεσαι αφοριστικος ...

μην κρινεις απο τις αποψεις μας,δεν μπορεις εσυ κ ο καθε ενας να μας τσουβαλιαζει επειδη γραφουμε την αποψη μας..

αναφερομαι στο μηνυμα:

Ωραία τα λέμε και τα επικροτούμε

Ας αναλογιστεί ο καθένας κατά πόσο τα εφάρμοσε όλα αυτά - πραγματική αυτοκριτική όμως έτσι;

Και μετά ας ρωτήσει τους γονείς του κατά πόσο ισχύουν και ας ξανασκεφτεί

αυτα ισχυουν κ για εσενα προφανως..
δεν γινεται επειδη δεν συμφωνουμε να μας απαξιωνεις ετσι

Πριν καταλήξει κανείς σε χαρακτηρισμούς καλό θα ήταν να διαβάζει πρώτα

Φυσικά ισχύουν και για μένα, γι αυτό και χρησιμοποίησα πρώτο πληθυντικό

laplace έγραψε:

skouliki έγραψε:εγω παντως ακουω την μανα καψοραχη και μαθαινω
ακουω διαβασω και αφουγκραζομαι

εγω ΣΕΒΟΜΑΙ σαν μητερα την καψοραχη,..οπως καθε μητερα..
αλλα δεν σημαινει οτι ειναι και προσπεκτους ευτυχισμενης ζωης η ζωη του καθενος..
ο καθενας μας ειναι διαφορετικος

ναι ναι ..δεν ειπα αντιγραφω ειπα ακουω
αλλωστε η διαφορετικοτητα μας κανει την ζωη αλατισμενη

εμενα μετα την πενταημερη ο γιος μου ηρθε μια μερα και μου ειπε..."κοιτα δεν θελω υστεριες αλλα θελω να σου πω οτι στην εκδρομη καπνισα χορτο"..................
επεσα ανασκελα (μεσα μου)κια προσπαθησα να μεινω ψυχραιμη...τον ρωτησα αν το ξανακανε μετα και τι ενιωσε....μου ειπε οτι δεν το ειχε ξανακανει (μεχρι εκεινη την στιγμη)και οτι ειχε πλακα!!!!

επειδη ειχα ψιλομεσανυχτα μιλησα με τον πατερα του τηλεφωνησαμε σε κοινοτητα και κλεισαμε ραντεβου για συμβουλες...εκει μια ψυχολογος μου ειπε οτι το γεγονος και μονο οτι μου το ειπε ειναι σημαντικο σημαινει οτι ξερει το λαθος και ηθελε να μοιραστει μαζι μου την ευθυνη και κατα βαθος ηθελε "να του βαλω τα μετρα"!!!!!!!!
μας καθυσηχασε και μας ειπε τι να προσεξουμε στην συμπεριφορα........

λοιπον ολα πηγαν καλα...εμεις του ξεκαθαρισαμε οτι ΔΕΝ εγκρινουμε αυτο που εκανε και στο εξης αν θα συνεχισει θα ειναι υπευθυνος εκεινος για οτιδηποτε προκυψει,....θα ειναι παντα το παιδι μας αλλα σε αυτο ειμαστε απεναντι!!!! καναμε ολοκληρη κουβεντα μαζι του και ο πατερας του του ειπε επι λεξη "ειμαι περηφανος για οτι χαρακτηρισμο εχεις δωσει απο μονος σου στον εαυτο σου...αρχοντας,αρχηγος,επαναστατης,ωραιος....στον χαρακτηρισμο ομως "χρηστης" μονο λυπη και θυμο μπορω να νιωσω"
ο μικρος εβαλε τα κλαματα και μας ειπε οτι ηταν καθαρη περιεργεια.............τωρα που μεγαλωσε πολλες φορες μας εχει πει οτι επαιξε μεγαλο ρολο η αντιδραση μας.....τελικα ειναι το ενστικτο που οδηγει!

laplace μονο προσπεκτους δεν ειμαι...μιλω μονο εκ πειρας και κανω αμετρητα λαθη καθε μερα!!!!!!!! ηρεμησε!

Τρομερό παράδειγμα

Εύγε και πάλι εύγε

Γιατί κακά τα ψέματα, πιο φυσιολογική αντίδραση θα ήταν θυμός, φωνές κτλ κτλ

μου θυμισες τα δικα μου ωμα με την μανα μου
μονο που εγω την τα μαθαινα κιολας να αυτο λεγεται ετσι και εκεινο ετσι
βλακειες

καψοραχη έγραψε: laplace μονο προσπεκτους δεν ειμαι...μιλω μονο εκ πειρας και κανω αμετρητα λαθη καθε μερα!!!!!!!! ηρεμησε!

τι να ηρεμησω?τι εκανα παλι βρε καψοραχη?χαχαχα

με καλη διαθεση το ειπα βρε! που θα με πεις και προσπεκτους!!!

νομιζε η καψοραχη οτι παρεξηγησε ο λαπλας
και ο λαπλας νομιζε οτι παρεξηγησε η καψοραχη
και η Raven δεν ειπε κατι που νομιζε οτι ειπε ο κιτσος
και ο κιτσος ειπε κατι που νομιζε οτι ειπε η raven

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ KEEP ON BLOGGING εχουν χασμα

γενικως ειμαστε για τα σιδερα!!!!!!αλλα ...μου αρεσει...κινειται κατι ρε παιδι μου..δεν ειμαστε νερομπλουμες!

ωραιο παραδειγμα καψοραχη
αλλα κ αλλες συμπεριφορες θα ειχαν το αναλογο αποτελεσμα αυτο γραφω..δεν υπαρχει 'κανονας σε αυτα'
οπως σωστα εγραψες ΜΟΝΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ,αυτο γραφω...
τι ηρεμησε μου λες?χαχαχα

πχ εγω θα το αντιμετωπιζα πολυ χαλαρα,θα απαξιωνα εμμεσως αυτο που εκανε κ θα τον εκανα να πει 'τι βλακεια εκανα'
αλλα παντα παιζει ρολο πιστευω τι σχεση εχεις απο μικρος με τα παιδια αλλα κ τι χαρακτηρα εχουν 'φτιαξει' στην ηλικια που κανουν κατι τετοιο

καψοραχη έγραψε:με καλη διαθεση το ειπα βρε! που θα με πεις και προσπεκτους!!!

:D :D :D :D Προσπέκτους

Πάντως για την αντίδρασή σας, σας συγχαίρω αμφότερους! Αυτό που είπα πριν ισχύει... Το θεωρώ προσωπική επιτυχία γονέα, το να έρθει το παιδί και να εκμυστηρευτεί τέτοιο θέμα. Και φοβερό προσόν η ειλικρίνεια! Ξέρει και ο γονιός που βαδίζει, δεν φοβίζει το παιδί και πράττει αναλόγως!

ναι πασα μου!

....και πασα εννοω το laplce βεβαιως βεβαιως!!!!

Αν με έλεγες πασά δεν θα είχες άδικο. Έχω συμπεριφορά και μυαλό άντρα σε πολλά

καψοραχη έγραψε:ναι πασα μου!

χαχαχα