Χάσμα γενεών, ηθικός και συναισθηματικός εκφυλισμός.

Υπενθύμιση αρχικής δημοσίευσης :

Στο θέμα "Που πήγες πενταήμερη εκδρομή;" είχε γίνει μια νύξη από τη Raven πάνω στο ηθικό εκφυλισμό των παιδιών της τρέχουσας γενιάς των 13-18 και στην έλλιψη πειθαρχίας. Ακολούθησε ένας σύντομος διάλογος από Laplace και KitsoMitso et al πάνω στο θέμα.

Raven έγραψε:Όχι, τα παιδιά έχουν αλλάξει πολύ. Προσωπικά είμαι πολύ
ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, αλλά δεν θυμάμαι ΚΑΝΕΝΑΝ και ΚΑΜΙΑ από τους
φίλους μου να μου λένε πράγματα στα 12 τους, όπως μου λένε τα σημερινά
12χρονα. Και αυτό το λέω επειδή έχω πολλές επαφές με παιδιά και νέους
διαφορετικών ηλικιών.

Όχι δεν μας θυμάμαι να κάνουμε σεξ στα 12.
Όχι δεν μας θυμάμαι να έχουμε κάνει drugs μέχρι τα 15 (και δεν μιλάω
για το τσιγαράκι, το χασις). Όχι δεν μας θυμάμαι να κυκλοφορούμε στην
πενταήμερη φορώντας μπλούζες που να λένε "σαν την που...α τίποτα!).
Όποιος θυμάται, ας σηκώσει το χεράκι του!

Είπαμε, να δείχνουμε
μια ανοχή στους έφηβους, επειδή είναι "επαναστάτες" εκ φύσεως, αλλά όχι
και να δέχομαι σαν γονιός το παιδί μου να βγαίνει μέρα παρά μέρα μέχρι
τις 3 το πρωί, να το έχει κάνει από τα 12 και στα 19 να κάνει όργια....
Η πειθαρχία πρέπει να υφίσταται! Μια χαρά παιδί βγήκα εγώ που έβγαινα
κάθε Σάββατο και τέλος! Ούτε καταπιεσμένο ούτε τίποτα!

kitsosmitsos έγραψε:Έχω την αίσθηση ότι τα ισοπεδώνετε κάπως τα πράγματα

Όπως και στην όποια ηλικία μας υπήρχαν παιδιά των άκρων, έτσι και τώρα

Και τότε ορισμένοι κάνανε κάποια πράγματα νωρίτερα, έτσι και τώρα

Δεν έχουν αλλάξει πάρα πολλά

kitsosmitsos έγραψε:Μήπως δε βγαίναμε σε κλαμπ κτλ από γυμνάσιο;

Σεξουαλικές πράξεις δεν ξεκινούσαν από τότε;

Στις 5ημερες και παλιότερα δεν γινόντουσαν έκτροπα;

Τι έχει αλλάξει δηλαδή δραματικά;

laplace έγραψε:

kitsosmitsos έγραψε:Μήπως δε βγαίναμε σε κλαμπ κτλ από γυμνάσιο;

Σεξουαλικές πράξεις δεν ξεκινούσαν από τότε;

Στις 5ημερες και παλιότερα δεν γινόντουσαν έκτροπα;

Τι έχει αλλάξει δηλαδή δραματικά;

δηλαδη εμεις οι υπολοιποι που βλεπουμε οτι εχουν αλλαξει ειμαστε σε αλλη χωρα?

σεξουαλικες
πραξεις γινοντουσαν αλλα τουλαχιστον στην περιοχη μου που γνωριζω τι
γινοταν ηταν ελαχιστοι/ες αυτοι που ειχαν ολοκληρωμενες σχεσεις πριν
την 5μερη

σε κλαμπ δεν πηγαιναμε καθε ΣΚ γιατι διαβαζαμε.τουλαχιστον στην πολη μου δεν ηταν ετσι..αθηνα δεν ξερω τι γινοταν

εκτροπα ναι,φυσικα...χειροτερα απο σημερα..τσακωμοι σκληροι..

αλλα
οχι πχ παρτι .... σεξουαλικου περιεχομενου...οπως τα διαφορα βιντεακια
που ειχε βγαλει ο ευαγγελατος με τον τριανταφυλλοπουλο απο 5μερες (πχ
λυκειο αλιβεριου στην ροδο)
μην μου πεις οτι οταν πηγαιναμε εμεις 5μερη υπηρχε περιπτωση ο καθηγητης να παιρνει ματι μια τετοια ιστορια κ να χαζογελαει...

εχουν αλλαξει τα παντα..απο τον τροπο που μιλανε τα παιδια μεχρι τις προτεραιοτητες τους

skouliki έγραψε:κιτσο και εγω πιστευω οτι εχουν αλλαξει πολυ τα πραγματα
και κυριως η ανοχη των γονιων
τωρα αφηνουν πολυ πιο ελευθερα τα παιδια τους

και αυτο φαινεται σε πολλους αλλους τομεις
πχ τωρα το εγκλημα ειναι πιο αγριο

kitsosmitsos έγραψε:Έχω την αίσθηση ότι μάλλον εμείς δεν
καταλαβαίνουμε τα παιδιά γιατί έχουμε μεγαλώσει (χάσμα γενεών λέγεται
αυτό) παρά ότι έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα

Ούτε τώρα πηδιούνται όλα τα παιδιά από μικρά ούτε κάθε βράδυ είναι σε όργια σεξουαλικά

Εμείς βγαίναμε κανονικά κάθε βδομάδα και όχι μόνο

Επαρχία μεγάλωσα και γω, όχι Αθήνα

Και
μην ξεχνάτε ότι και τότε που ήμασταν εμείς παιδιά οι μεγαλύτεροι
βλέπανε τον τρόπο που μιλάμε περίεργο, δεν τους άρεσαν τα μουσικά μας
ακούσματα, θεωρούσαν παιδιαρίσματα φάσεις όπως rave, metal κτλ και
πολλά πολλά άλλα

Κάθε γενιά έχει τις δικές της "επαναστάσεις"

Κατά βάση όμως είναι πάνω-κάτω τα ίδια συμπτώματα της εφηβείας

(Μέχρι να τα μαζέψω όλα μου πήρε λίγη ώρα...)


Το ερώτημα μου είναι: είμαστε σίγουροι ότι έχουμε εντοπίσει τον ηθικό εκφυλισμό (με την έννοια της ηθικής να παρερμηνεύεται συχνά) στα σημεία που πρέπει; Ας μην ξεχνάμε ότι μετά τα 20, κάποιες στάσεις, μέσω της συσσωρευμένης εμπειρίας, μετατρέπονται σε αξίες για εμάς. Αυτές τις αξίες θεωρούμε αναγκαίο το να τις βλέπουμε γύρω μας, για να μην απογοητευτούμε.

Οι μεγαλύτεροι...

Γιατί να αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτεροι τα παιδιά που κάνουν σεξ στην εφηβεία τους σαν "αλήτες", αδιαφορόντας όμως πλήρως για το αν αυτά τα παιδιά έχουν έναν πολύ πλουσιότερο συναισθηματικό κόσμο από αυτούς και αγαπούν πραγματικά τη σύντροφό τους, σε αντίθεση με αυτούς;
Ποιός είναι ο πραγματικός αλήτης; Ο πραγματικά ερωτευμένος 16χρονος ή ο 40χρονος που αντιμετωπίζει τις γυναίκες σαν κρέας γύρω απ' το μ**νι, ενώ παράλληλα βγάζει σπυριά στην ιδέα του ότι η η έφηβη κόρη του μπορεί να έχει ολοκληρώσει; Όταν όμως ο επίσης έφηβος αδερφός της αποκτά τη νοοτροπία του "όλες οι γυναίκες είναι π***άνες από αυτόν τον άνθρωπο, την οποία διατηρεί για όλη του τη ζωή, οι υπόλοιποι δεν πρόκειται να πουν το παραμικρό γι'΄αυτό.

Μόνο ελάχιστοι, κάποτε, ενδιαφέρονταν για τον ρομαντισμό και το γνήσιο, το πραγματικό συναίσθημα. Με τους σημερινούς ρομαντικούς να θεωρούνται "χαμένοι" και τον οποιοδήποτε βαδίζει με τη νοοτροπία "ο θάνατός σου, η ζωή μου", ισοπεδώνοντας κάθε ίχνος της πραγματικής ηθικής και καλοσύνης ως νικητή.

Το κάπνισμα... Αναμφίβολα μια ζημιογόνα όχι μόνο για την υγεία, αλλά και για τον χαρακτήρα του κάθε εφήβου συνήθεια. Για μένα είναι πολύ λυπηρό το να βλέπω έφηβα άτομα πλήρως εξαρτημένα, δηλαδή υποδουλωμένα, σε αυτό. Κι εγώ κάπνιζα για ένα διάστημα στην εφηβεία μου βέβαια, κάτι που το αντιμετωπίζω σαν ένα πολύ μεγάλο λάθος που έχω κάνει. Όμως ο μεγάλύτερος, ο ΡΗΧΟΣ θα δει το κάπνισμα σαν μια ακόμα "εφηβική αλητεία". Δεν πρόκειται να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους ο έφηβος κάπνισε, δεν είναι πάντα η δήθεν μαγκιά και η καγκουριά αυτοί. Δεν θα καθήσει δίπλα στο παιδί του για να συζητήσει, δεν θα αναρωτηθεί το γιατί το παιδί του στην τελική δεν του είπε από μόνο του το ότι τόσο καιρό κάπνιζε, ώστε να είχαν αντιμετωπίζει το πρόβλημα από την αρχή.

Γιατί δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του;

Γιατί στις παρέες των παιδιών προσέχουν το αν αυτά έχουν φίλους που πίνουν και ξενυχτούν τα Σαββατοκύριακα (οι "αλήτες" που λέγαμε παραπάνω), ενώ αδιαφορούν παντελώς για το ότι αυτά τα παιδιά είναι καλλιεργημένα, πραγματικά μορφωμένα και προσηλωμένα σε πραγματικές αξίες και υψηλούς στόχους. Και αυτό θα φανεί αν και μόνο αν προσπαθήσουν να γνωρίσουν τους φίλους των παιδιών και κάνουν 1-2-3 συζητήσεις μαζί τους για να δουν αν έχουν όλα τα παραπάνω ή αν είναι απλά κάγκουρες.

Από την άλλη οι "καλοί μαθητές από πλούσιες και με όνομα οικογένειες" αποκτούν αυτόματα και τον χαρακτηρισμό του "καλού και ηθικού (με βάση τον σύγχρονο, σάπιο ορισμό της ηθικής) παιδιού", αρκούμενοι στη βλακεία που τους δέρνει και τους ωθεί στο να διαιωνίζουν στερεότυπα. Τον αξίζουν; Εγώ πάλι γιατί έχω διαπιστώσει ότι πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν σαν ηθικές αρχές τους την εκμετάλλευση, τη μοχθηρία και τη μιζέρια; Να βγάζουν γενικούς 19.8 απλά και μόνο για να επιδεικνύουν οι γονείς τις μαθητικές επιδόσεις τους στη γειτονιά, χωρίς κανείς να τους έχει μιλήσει ποτέ για την πραγματική αξία της μάθησης σαν απόκτηση γνώσεων. Γιατί στην πρώτη ευκαιρία βγάζουν ένα έντεχνα κρυμμένο ανήμερο θηρίο, έτοιμο να στάξει μιζέρια και να τους μετατρέψει σε κακόβουλους κάγκουρες; Αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτά τα παιδιά θα γίνουν επιστήμονες ή μεγαλοι επιχειρηματίες και βιομήχανοι, είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Ο μόνος σίγουρα μελλοντικά επιτυχημένος έφηβος, είναι αυτός που κάποιος, ο οποίος φρόντισε με πολύ κόπο να ξεπεράσει τη πεζότητά του και να κερδίζει την εμπιστοσύνη του παιδιού, κάθησε δίπλα του, το κοίταξε στα μάτια και του μίλησε για τη χαρά της δημιουργίας, την ψυχική και πνευματική ικανοποίηση της απόκτησης γνώσεων και εμπειριών και φρόντισε να εντοπίσει τις κλίσεις του προς κάποια επιστήμη, καλή ή χειρωνακτική τέχνη ή άθλημα και να τον βοηθήσει στην καλλιέργειά τους. Αυτός που συμμερίστηκε μαζί με το παιδί του την αδιαφορία του προς τα Θρησκευτικά, για παράδειγμα, και τόνισε το έμφυτο ενδιαφέρον του παιδιού του προς τη γλυπτική, το ποδόσφαιρο, τα μαθηματικά, τη γλωσσολογία ή αλλού.

Η πειθαρχία...
Με ποιά έννοια; Της δημιουργίας ενός παιδιού-πειθήνιου οργάνου που προβατίζει; Αυτό είναι το ιδανικό θύμα του καπνίσματος και των ναρκωτικών, καθώς σίγουρα θα παρασυρθεί από της προτυποποίηση και τον μιμητισμό. Ο Gauss, ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς των αιώνων, θα κατηγορηθεί ως απείθαρχος επειδή δεν πειθάρχησε στον πατέρα του που τον ήθελε χτίστη καθώς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει το μεγαλείο της μάθησης; Η πειθαρχία είναι μεγάλος εχθρός της δημιουργικότητας, οπότε μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις δικές μας αξίες.

Αν θέλουμε πραγματικά καλά παιδιά, με την έννοια της αυθεντικής καλοσύνης, θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αναστρέψουμε τον δικό μας συναισθηματικό εκφυλισμό και να επαναπροσδιορίσουμε τις δικές μας αξίες.

σωστη raven...
παντως πιστευω οτι το να μεγαλωσεις ενα κοριτσι ειναι 10 φορες πιο δυσκολο απο ενα αγορι..εξαρταται βεβαια κ τι χαρακτηρας θα ειναι αλλα.....πολλοι οι ανωμαλοι που θα προσπαθησουν να προσεγγισουν το κοριτσι..ενω το αγορι του λες 2-3 πργμτ,τα εφαρμοζει κ τελος

Χμμμ σε αυτό είμαι άκρως σκεπτική. Τα αγόρια έχουν πολύ έντονη την αίσθηση της "μαγκιάς" και της περηφάνειας, οπότε ίσως τελικά να επηρεάζονται πιο εύκολα! Τα κορίτσια θεωρώ πως ελέγχονται καλύτερα, γτ δεν είναι τόσο "κοκοράκια" όπως τα αγόρια.

Για να μην ξεχνάμε βέβαια ότι πλέον οι σεξουαλικές προτιμήσεις έχουν μπερδευτεί τελείως και όλοι πάνε με όλους, if you know what I mean

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!

Raven έγραψε:Χμμμ σε αυτό είμαι άκρως σκεπτική. Τα αγόρια έχουν πολύ έντονη την αίσθηση της "μαγκιάς" και της περηφάνειας, οπότε ίσως τελικά να επηρεάζονται πιο εύκολα! Τα κορίτσια θεωρώ πως ελέγχονται καλύτερα, γτ δεν είναι τόσο "κοκοράκια" όπως τα αγόρια.

Για να μην ξεχνάμε βέβαια ότι πλέον οι σεξουαλικές προτιμήσεις έχουν μπερδευτεί τελείως και όλοι πάνε με όλους, if you know what I mean

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!

οχι βρε,..στο αγορακι του λες 2-3 πραγματα κ τα θυματα παντα..
δεν επηρεαζεται..
τα κοριτσακια ειναι αλλιως..αν εχεις δει την ταινια '13' πιστευω οτι εκφραζει απολυτα το πως σκεφτεται το σημερινο 13χρονο κοριτσακι..

Σαφώς την είχα δει και ήταν φανταστική μπορώ να πω!

Αν και στην συγκεκριμένη, έφταιγε και η μαμά σε μεγάλο βαθμό, αλλά τεσπα, ας μην το αναλύσω εδώ. Το θέμα βρε ψαρίνο είναι ότι τελικά δεν ξέρεις τι φύλο θα σου τύχει. Και ότι φύλο και αν τύχει, πρέπει να έχει μια νορμάλ πορεία σαν παιδί...

λοιπον!!!! το να μεγαλωνεις αγορια ειναι 23564798 φορες πιο δυσκολο απο τα κοριτσια!
και ο λογος απλος! τα αγορακια ειναι πιο ευαισθητα...πιο ευκολοπιστα...πιο αθωα...οι γυναικες πονηρευονται απο μικρες! ασε που για να δειξουν μαγκες κανουν μακακιες διαφορες! ολα βεβαια ειναι αριθμοι και στατιστικες...η ζωη καμια φορα σε κανει να τα αμφισβητεις ολα!


Raven σε νιωθω! και εγω σημερα θα το σκεφτομουν περισσοτερο για παιδι! αλλα αν με γυριζες πισω και με ξαναρωταγες με την γνωση της διαφορας (ζωη με παιδι και ζωη χωρις) παλι θα ξανακανα παιδια...θεωρω οτι με βελτιωσαν σαν ανθρωπο....ρωτα την μαμα σου...να δει τι θα σου πει!

καψοραχη έγραψε:
Raven σε νιωθω! και εγω σημερα θα το σκεφτομουν περισσοτερο για παιδι! αλλα αν με γυριζες πισω και με ξαναρωταγες με την γνωση της διαφορας (ζωη με παιδι και ζωη χωρις) παλι θα ξανακανα παιδια...θεωρω οτι με βελτιωσαν σαν ανθρωπο....ρωτα την μαμα σου...να δει τι θα σου πει!

Το αυτό. Είναι οι εποχές πολύ παράξενες, βρε καψοράχη... Είναι και η σωστή επιλογή συντρόφου... Μεγάλο βήμα, πολύ μεγάλο! Μιλάμε για ζωές για τις οποίες είσαι υπεύθυνη στο 10000%.

Raven έγραψε:

καψοραχη έγραψε:
Raven σε νιωθω! και εγω σημερα θα το σκεφτομουν περισσοτερο για παιδι! αλλα αν με γυριζες πισω και με ξαναρωταγες με την γνωση της διαφορας (ζωη με παιδι και ζωη χωρις) παλι θα ξανακανα παιδια...θεωρω οτι με βελτιωσαν σαν ανθρωπο....ρωτα την μαμα σου...να δει τι θα σου πει!

Το αυτό. Είναι οι εποχές πολύ παράξενες, βρε καψοράχη... Είναι και η σωστή επιλογή συντρόφου... Μεγάλο βήμα, πολύ μεγάλο! Μιλάμε για ζωές για τις οποίες είσαι υπεύθυνη στο 10000%.

ναι! εισαι!(υπευθυνη)...και σου αρεσει! και μεγαλο βημα ειναι ...τεραστιο! και σ'αρεσει!.....δεν θα το αλλαζα με τιποτα......κοιτα ομως!καταλαβαινω και αυτους που απο επιλογη δεν κανουν παιδια...αν δεν το θες καλυτερα να μην το κανεις.....και ΦΥΣΙΚΑ η επιλογη συντροφου ειναι πολυ σοβαρο θεμα...εγω δεν ειμαι της νοοτροπιας "κανω και μονη μου παιδι"...το παιδι χρειαζεται και τους δυο γονεις του!οσο για τις εποχες......οι ανθρωποι κανανε παιδια και σε χειροτερες εποχες....καταμεσις σε πολεμους...για ρωτα τους!

Τελευταια ανακαλυπτω οτι το χασμα γενεων δεν ειναι μεταξυ παιδιου-γονιου ή γενικα σε ατομα με διαφορα ηλικιας 10+ αλλα πλεον υπαρχει χασμα γενεων μετα τα 5 χρονια.. Για παραδειγμα θα αναφερω το χασμα σκεψεων-γενεων αναμεσα σε εμενα(23) και σε μια κοπελα(19), τελειως διαφορετικη αντιληψη πραγματων, αποψεων κλπ.. Επισης σε εμενα(23) και στον αδερφο μου(17).. Παραδειγμα δεν σεβομαστε το ιδιο και συνηθως εκεινος καθολου καποια πραγματα, ιδεες, γεγονοτα κλπ..
Τελικα το χασμα ειναι μεγαλο..

να δεις χασμα αναμεσα σε μενα και τον αντρα μου...........

ρε συ ο αδερφος σου ειναι εφηβος,τι να σεβαστει;;;ειναι της ηλικιας...νομιζω!

και θεμα εμπειριων επισης νομιζω και ασφαλως και θεμα χαρακτηρα
αν δεν σε τσουξει δεν θα μαθεις

Συμφωνώ ότι είναι θέμα εμπειριών.
Ειδικά όταν πρόκειται για τόσο κοντινές ηλικίες δε μιλάμε για χάσμα γενεών, αλλά για βίωση διαφορετικών καταστάσεων.

Παραδείγματα:
Ένας 18άρης μαθητής δεν μπορεί να καταλάβει έναν 20άρη που έχει μπεί στην αγορά εργασίας.
Το ίδιο ένας 18άρης ελεύθερος και ένας 20άρης με παιδί! Κι ας έχουν τόσο κοντινές ηλικίες.

+ 1000 συμφωνω

συμφωνω απολυτα μαζι σας οτι ειναι θεμα εμπειριων αλλα συνηθιζουμε να λεμε χασμα γενεων ενω θα επρεπε να λεγοταν χασμα εμπειριων..
και ναι meanan ειναι εφηβος αλλα υπηρξα και εγω εφηβη οποτε εχω περασει απο αυτη την θεση και ξερω.. Γενικα δεν υπαρχει σεβασμος στις μερες μας..

Ναι, πάσχουμε κι από αυτό Και είναι πολύ σημαντική παράμετρος σε κάθε είδους σχέση.
Αλλά όταν λέμε σεβασμό εννοούμε από όλους προς όλους. Από τον μικρό στο μεγάλο, από τον κατώτερο στον ανώτερο αλλά και αντίστροφα

Εννοειται! Ο σεβασμος κατ'εμε δεν εχει κριτηρια ειτε υπαρχει ειτε οχι!